“ยิ่งเอา มันยิ่งอด ยิ่งสละให้หมด มันยิ่งได้”
ทานบารมีนี้จัดว่าเป็นพื้นฐานใหญ่ในพระพุทธศาสนา ยิ่งผู้ใดมีความเสียสละทรัพย์ของตัวเองมากเท่าไหร่ บุคคลผู้นั้นยิ่งใกล้พระนิพพานมากขึ้นเท่านั้น
แม้แต่พระอริยบุคคลที่บรรลุธรรมแล้ว ก็ยังมีการให้ทานเป็นปรกติ ไม่ได้คิดว่าตนเองบรรลุแล้ว ไม่ต้องให้ก็ได้ แล้วเราที่ยังเป็นปุถุชนล่ะ จะทิ้งทารให้ทานเชียวหรือ
การสร้างทานบารมีนั้นมีหลายระดับดังนี้
1) เสียสละ คือการยอมเสียทรัพย์บางส่วน เป็นบารมีชั้นต้น
2) สละ คือการยอมเสียทรัพย์ที่มีอยู่ เป็นบารมีอย่างกลาง
3) ละ คือการทิ้งทุกอย่างโดยใจไม่ยึดติด เป็นบารมีอย่างสูง
ถ้าเป็นพระอริยะเจ้าแล้ว มีแต่คำว่า "ละ" เท่านั้น ท่านไม่เก็บไว้แน่นอน ดังคำสอนของหลวงพ่อคูณ คือ ยิ่งเราเก็บไว้ ถ้าตายไปแล้วก็จบกัน ไม่ได้อะไรเลย แต่ถ้ายิ่งให้ บุญจากการให้ก็ส่งผลทำให้มีเพิ่มขึ้น ทั้งในชาตินี้และชาติต่อๆไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น