ชายผู้ยากจนถามพระพุทธเจ้าว่า "เหตุใดข้าพระองค์จึงยากจนยิ่งนัก ?"
พระพุทธองค์ตรัสตอบ "เธอไม่รู้จักการให้และวิธีให้"
ดังนั้นชายผู้ยากจนจึงพูดต่อว่า "ทั้งๆ ที่ข้าพระองค์ไม่มีสิ่งใดให้นี่นะ ?"
พระพุทธองค์ตรัสว่า "เธอนั้นมีอยู่ไม่น้อยเลย"
ใบหน้า : ซึ่งสามารถให้รอยยิ้ม, ความสดใส, ความสดชื่น, และความเบิกบาน
ปาก : เธอสามารถชื่นชม, ให้กำลังใจ หรือปลอบประโลม
หัวใจ : มันสามารถเปิดอกกับผู้อื่น, ให้ความจริงใจ, ใสบริสุทธิ์, และให้ความเมตตา
ดวงตา : ที่สามารถมองดูผู้อื่นด้วย สายตาแห่งความหวังดี ด้วยความโอบอ้อมอารี
ร่างกาย : ซึ่งสามารถใช้เพื่อช่วยเหลือผู้อื่น
ฉะนั้น แท้จริงแล้วเธอมิได้ยากจนเลย "ความยากจนในจิตใจ คือ ความยากจนอันแท้จริง"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น